Ze zijn er weer, die Zeeuwse mosselen

Lekker eten staat hoog in mijn "love" lijstje, ik probeer dan ook zo vaak mogelijk te gaan uiteten.
Gisteren kregen we op facebook de boodschap dat de Zeeuwse mosselen terug in het land waren! Jippie & dat nog wel in één van mijn favo restaurantjes.
Zonder twijfelen reserveerde ik een tafeltje bij www.thecentury.be om te gaan genieten van de overheerlijke mosselen aan zeer democratische prijs (€ 15 voor 1kg 200 is echt een spotprijs).

Het kon niet snel genoeg 18u30 worden, de ganse dag keek ik er naar uit hihi.
Ik koos voor een portie mosselen met lookroom!! Hmm heerlijk (niet zo voor mijn wederhelft, maar bon ;-)). Die laatste koos voor mosselen provençale. Mijn schoonzus is zwanger en zij moest de heerlijke portie mosselen aan zich voorbij laten gaan, maar haar stoofvlees met frietjes smaakte ook hoor! Mijn broer moet vaak kunnen wringen en weigerde om de "eerste mosselen" van het jaar te eten, in plaats daarvan koos hij een steppegras.
Hij had er spijt van hoor, want die eerste mosselen waren OVERHEERLIJK :-)
Helaas heb ik geen foto's getrokken, maar ik zou zeggen: go taste it yourself.

NB: de actie met mosselen aan € 15 was enkel gisteren geldig in the Century, maar het blijft de moeite hoor, ook voor een paar euro meer ;-)

You never get a second chance to make a first impression

In een ver verleden probeerde ik al eens een blog aan te maken. Wegens het supergrote succes (not) van dit pareltje, ben ik er dan ook maar na 1 post mee gestopt.
Beetje quitterig, I know.. Dus laten we het dit keer beter doen... (en daarbij bedoel ik niet: stoppen na 2 posts)...

Het begon al goed met te zoeken naar een naam voor een blog. Hmmm brainstorming is nooit mijn sterkste punt geweest, ik ben eerder het type dat doet en dan denkt...

De drie woordjes van mijn blog, sluiten het nauwst aan met wie ik ben, veronderstel ik. Ik hou van veel dingen (en personen uiteraard), ik lach om heel erg veel (niet om alles, nee dat net niet) en dan als laatste: mijn katten... Ha ik had vorig jaar rond deze tijd nooit gedacht dat ik ooit zou kunnen zeggen dat ik van katten zou houden. Integendeel, zoiets zou ik zelfs niet verklaard hebben na het drinken van een ganse fles wijn! Nope ik en katten? Dat ging niet goedkomen... Het enige kattenexemplaar dat ik voor januari 2013 kende, was nu ook niet meteen de referentie van een knuffelkat. We gaan hier niet vernoemen over welk beest het gaat, maar de tijgerkat in kwestie zal het wel weten (en hij vindt het ook niet erg hoor dat mensen hem als evil cat beschouwen, hij is het nu eenmaal)...
Maar kom, ik dwaal af. In januari 2013 kwam onze Bacardi (lilac Brits korthaar voor de kenners) bij ons wonen, in ons nieuw huisje nog wel.
Na veel slapeloze morgenden (hij miauwt nogal graag én vroeg) besloten we dat het tijd werd voor een vriend. Niet in de vorm van een mensenvriend, daar zijn we nog niet aan toe, maar wel in de vorm van een kattenkopvriend. Sinds vorige week vrijdag woont Daiquiri (fawn Brits korthaar) dus bij ons. Grote broer en kleine broer kunnen het goed met elkaar vinden.... Over hun fratsen vertel ik wel in een andere post, anders heb ik meteen al een ganse pagina vol en ik moet natuurlijk de lezers blijven boeien, ahum!

Wees gerust, mijn blog zal niet alleen over mijn mega geweldige katten gaan (oef denken de meesten nu), maar ook over allerhande dagdagelijkse zaken (leuke adresjes, fijne producten, leuke gebeurtenissen)...
Dus wees welkom...Sit back and relax....
(en let vooral niet op eventuele spellingsfouten, ik merk net dat er geen spellingscontrole op zit of dat ik in ieder geval nog niet weet hoe dit werkt!)